Culemborg was vroeger een vrijstad: je kon er vrijgeleide krijgen als je – buiten je schuld - in moeilijkheden gekomen was. Daar moest je dan wel voor betalen: dikwijls  zo’n honderd gulden, maar in bijzondere gevallen veel meer. Culemborg was vroeger een vrijstad: je kon er vrijgeleide krijgen als je – buiten je schuld - in moeilijkheden gekomen was.

Daar moest je dan wel voor betalen: dikwijls  zo’n honderd gulden, maar in bijzondere gevallen veel meer. Het asiel gaf je de tijd om tijdens je verblijf in de stad rustig aan een oplossing van je probleem te werken, met je schuldeisers bijvoorbeeld, of andere partijen die je voor een rechtbank wilden dagen. Als dat gelukt was, vertrokken de meeste ‘asielzoekers’ weer.

Catherina Alida van der Dussen is een van de mensen die in Culemborg asiel zocht. Een fraaie graftombe op het koor van de Grote of Barbarakerk herinnert nog aan haar verblijf in onze stad. Ook de lijkbaar, waarop haar kist heeft gestaan, is nog in die kerk te zien.
 
Catherina Alida vroeg in 1733 asiel aan; ze moest daar 175 gulden voor betalen. Ze kwam uit Dordrecht en was op de vlucht voor haar man, van wie ze wilde scheiden en was daardoor in allerlei processen terecht gekomen. Ze wilde volgens haar verzoek graag ‘op eene secure plaatse’ wonen, waar ze bescherming zou genieten tegen ’alle vervolgingen, arresten, processen en verder moeijelijkheden’.
 
Catherina  overleed in 1745, woonde dus twaalf jaar in Culemborg. Ze was toen 54 jaar.  In 2012 is een boekje over haar verschenen, met de titel ‘Een verbroken alliantie’. Dit boekje, met een kleine oplage, is nog beperkt te koop.

vraag 1
Wie is de auteur van het boekje ‘Een verbroken alliantie. Achtergronden van Catherina Alida van der Dussen’ uit 2012 ?  Jan de Graaf

vraag 2
Hoe heette de Dordtse burgemeester van wie Catherina Alida wilde scheiden ? Damas van Slingeland

vraag 3
Waar in Culemborg woonde deze asielzoekster ?
 
a.  aan de Markt
b.  in de Herenstraat
c.  in de Grote Kerkstraat